‘Levende doodskist’ in trek: afgelopen jaar honderd overledenen in begraven

Een jaar geleden werd er voor het eerst een overledene in een ‘levende doodskist’ begraven. Het concept slaat aan, zegt biodesigner Bob Hendrikx in gesprek met NU.nl. Er zijn inmiddels bijna honderd mensen in de zogeheten Living Cocoon begraven en om aan de grote vraag te voldoen, is onlangs een fabriek geopend.

Hendrikx ontwikkelde de Living Cocoon samen met de TU Delft en Naturalis. De kist is gemaakt van mycelium, een soort web van paddenstoeldraden en planten- en bomenwortels. Door een mal te maken en hier mycelium in te kweken, kan een complete doodskist van organisch en levend materiaal worden ontwikkeld.

De huidige manier van begraven kan de grond uitputten, omdat in mens en kist stoffen zitten die de grond vervuilen. De kist is bedacht met het idee dat overledenen niet de grond vervuilen, maar juist verrijken.

Het bedrijf bestond een jaar geleden alleen nog uit Hendrikx en wat stagiairs, waardoor het niet lukte om aan de grote aanvraag te voldoen. Om de kist op grotere schaal te kunnen maken, werd een professioneel team opgericht en vestigde het bedrijf zich in een oude Ford-fabriek. “Die hebben we omgebouwd zodat we er aan de lopende band kisten kunnen laten groeien. We werken samen met een sociale werkplaats en studenten van de TU Delft, die helpen bij het productieproces.”

Wat verklaart het succes? “Ik denk dat het mensen een fijn gevoel geeft om nog iets goeds te doen voor de aarde, in plaats van een litteken achter te laten”, aldus Hendrikx. “We horen van klanten dat ze het een veilig perspectief vinden dat de dood niet het einde is. We zijn onderdeel van het ecosysteem; alles komt en gaat.”

Paddenstoeldraden en planten- en bomenwortels
De paddenstoeldraden en planten- en bomenwortels waarvan de kist is gemaakt, zetten allerlei afvalstoffen om in voedingsstoffen voor de natuur en worden bijvoorbeeld ook gebruikt om vervuilde grond te verschonen. De kist zorgt er dus niet alleen voor dat bestaande planten beter kunnen groeien; het verbetert ook de kwaliteit van de omliggende grond en daarmee de biodiversiteit. Dit is na onderzoek bevestigd, aldus Hendrikx. “De kist is binnen 45 dagen afgebroken en vindt toxines in de grond (giftige stoffen, red.) erg lekker.”

Na de positieve onderzoeksresultaten heeft de gemeente Rotterdam het bedrijf benaderd om met de TU Delft onderzoek te doen naar stukken vervuilde grond in de regio. “We hebben groot ruimtegebrek in Nederland. Hoe mooi zou het zijn als je vervuilde gebieden kan inrichten als een plek waar mensen worden omgetoverd tot bossen?”

Aan de Living Cocoon hangt een prijskaartje van 1.495 euro, wat duurder is dan de gemiddelde doodskist. Hendrikx verwacht dat de prijs naar beneden gaat zodra het productieproces wordt geautomatiseerd. “We zijn genoodzaakt deze prijs te vragen aangezien we alles met de hand doen. Uiteindelijk is het idee dat de prijs gaat zakken zodat het toegankelijker wordt. Hoe meer mensen eraan meedoen, hoe groter de impact.”

Het bedrijf focust zich op het moment vooral op Nederland en is een samenwerking aangegaan met de grootste kistendistributeur van ons land. Ook wordt er gewerkt aan een uitbreiding in Duitsland en de Verenigde Staten. “We zijn niet van plan de kisten te verschepen. Hoe gaaf zou het zijn als we met lokale grondstoffen kisten kunnen maken?”

Bron: Nu.nl